De Rijke Noordzee en ReVIFES organiseerden op 19 januari het vijfde webinar over natuurontwikkeling op de Noordzee. Onderwerp van het webinar was de ontmantelingsplicht.
Het doel van dit webinar was om een discussie op gang te brengen over de plicht tot ontmanteling door het onderwerp vanuit drie perspectieven te bekijken: de ecologische, juridische en economische kant. Voor elk van de partijen namen verschillende sprekers deel aan het webinar. Chris Backes, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht, Centre for Water, Oceans and Sustainability Law en Alex Oude Elferink, directeur van het Nederlands Instituut voor het Recht van de Zee, vertelden ons alles over de juridische kant. Joop Coolen, benthisch ecoloog, gespecialiseerd in de ecologie van natuurlijke riffen, kustverdediging, scheepswrakken en offshore-installaties dook in de ecologische kant en Matthew Geraghty, oprichter en ReWind venture lead bij DNV hielp ons de economische kant van ontmanteling beter te begrijpen.
Download recap van dit webinar
Wat is de opruimplicht?
De opruimplicht gaat over het verwijderen van windmolens aan het einde van hun levensduur. Vaak is dit 30 jaar na in gebruik name van het windpark. Na deze periode zijn de kosten voor onderhoud te groot. De eigenaren van een windpark zijn verplicht om de windmolens te verwijderen. Dit betekent dat zij alle onderdelen, van de wieken tot de fundering, uit de zee moeten verwijderen.
Waarom is er een opruimplicht?
Het laten staan van windmolens brengt risico’s mee. Bijvoorbeeld voor de scheepvaart. De kans bestaat dat schepen beschadigd raken door onderdelen van de windturbines die zijn achtergebleven. Als er geen opruimplicht is, dan kan iedereen van alles achterlaten. Op een toch al erg volle Noordzee kan dit voor problemen zorgen. Toch wordt er nu onderzocht of in sommige gevallen besloten kan worden om de onderkant van de windmolens in de zeebodem te laten staan. Bijvoorbeeld als dit kansen biedt voor de natuur.
Welke kansen biedt het achterlaten van structuren?
De stenen rondom de fundering van de windmolen zijn namelijk een goede schuilplaats voor veel dieren. Ook kunnen bijvoorbeeld oesters zich goed vestigen op de steenbestorting rondom de fundatie van een windturbine. Op deze manier zouden er weer oesterriffen kunnen ontstaan, die door visserij en ziektes grotendeels zijn verdwenen. Daardoor bieden dit soort structuren goede kansen om de biodiversiteit in de Noordzee te vergroten.
